باتری های قابل شارژ
باتری های قابل شارژ، از این باتریها برای مقاصد زیر استفاده می‌شود:
- باتری های نیروگاهی
- باتریهای آنتن‌های مخابراتی باتریهای مخابراتی
- باتریهای مورد استفاده در سامانه‌های ریلی و مترو
- باتریهای مورد استفاده در پروژه‌های نفت، گاز و پتروشیمی
- باتری های خورشیدی
- باتریهای مورد استفاده در ups
- باتریهای منابع تغذیه
- باتریهای اتومبیل ،لیفتراک و موتور سیکلت
- باتریهای سامانه‌های حفاظتی، روشنایی، امنیتی و سامانه‌های کنترل
این باتریها پس از دشارژ، با عبور جریان در جهت مخالف جریان دشارژ، به صورت الکتریکی قابل شارژ می‌باشند.
و با نام باتریهای ذخیره یا باتری شارژی نیز شناخته می‌شوند.
عمر این باتری بیشتر از ۵ سال است و بارها می‌توان آنها را شارژ و دشارژ کرد.
۱ – باتری های قابل شارژ از لحاظ اقتصادی به صرفه هستند و در توان ها بالا نیز موجود می باشند.
استفاده از باتری های غیر قابل شارژ نیز ممکن است.
اما باتری های غیر قاب شارژر کارایی کمی دارند و هزینه ی زیادی را دارا می باشند.
همچنین استفاده از آنها آلودگی محیط زیست را در پی خواهد داشت.
کاربرد های باتری های قابل شارژ
۲ – کاربردهایی که در آنها از باتریهای قابل شارژ به عنوان وسیله ذخیره انرژی استفاده می‌شود،
باتریها توسط یک منبع انرژی اولیه شارژ و در هنگام نیاز انرژی ذخیره شده را به بار تحویل می‌دهند.
در این حالت باتری همیشه توسط یک شارژر در زیر شارژر قرار گرفته می گیرد.
و در مواقع قطع برق انرژی مورد نیاز مصرف‌کننده را تأمین می‌کند.
باتری منبع تغذیه بدون وقفه می باشد.
و باتری اتومبیل، لیفتراک و موتور سیکلت نمونه‌ای از این کاربرد می‌باشد.
باتری های قابل شارژ را می‌توان به دو دسته کلی اسیدی و بازی تقسیم‌بندی نمود.
که هر کدام براساس جنس الکترودهای مثبت و منفی به انواع گوناگون تقسیم‌بندی می‌شوند.
برای کاربردهای صنعتی ساکن در اکثر موارد از باتریهای نیکل–کادمیوم (بازی) استفاده می شود.
و برای کاربردهای که در آن لرزش وجود دارد، معمولاً از باتری سرب – اسید استفاده می‌گردد.
از ویژگی‌های باتریهای قابل شارژ می توان به موارد زیر اشاره کرد:
قابلیت شارژ مجدد، توان بالا، نرخ دشارژ سریع و مشخصه عملکرد بهتر در دمای پائین می‌باشد.
باتری نیکل – کادمیوم را معمولاً در باتری خانه نگهداری می‌کنند.
ما را در اینستاگرام دنبال کنید.
